عاشقانه‌های سپیده بزمی‌پور: شاهرخ استخری، عشق همیشگی من!

هیچکس از آینده اش خبر

نداره... هیچوقت نمیدونستم قراره روزی تو بیای توی زندگیم... اما الان اینو با تمام وجودم میدونم که تو بهترین اتفاق زندگی منی... اگر هزار بار دیگه هم قرار باشه زندگی کنم، دوست دارم کنار تو باشم... اصلا دوست دارم زندگی کنم که بتونم کنار تو باشم... کنار تو و پناه و نبات...
.
خیلیا تورو نمیشناسن... حقم دارن خب... اصلا نمیدونن چه جوری هستی... نمیدونن که تو چه جوری به اب و اتیش میزنی که اب تو دل زن و بچت تکون نخوره... نمیدونن برای پناه و نبات چه جوری عاشقی میکنی... نمیدونن چه جوری حرمت همسرتو نگه میداری... نمیدونن چه باورایی داری که برکت از خونمون نره... نمیدونن برای به دست اوردن چه جوری زحمت میکشی و کار میکنی... نمیدونن برای اطرافیان و رفیقات هر کاری از دستت بر میاد انجام میدی که خوشحال باشن...
.
کسایی که تورو میشناسن به مهربونی میشناسنت... به حق داری و عدالتت...
من همه ی اینارو تو این ده سال با تمام وجودم حس کردم، دیدم و شنیدم... من خوشبختم که تو به دنیا اومدی و شدی همراه و همسر و رفیق من... پناه و نباتم خیلی خوشبختن که تو باباشونی... بابای پایه و رفیق... عشق اول... تا میتونن برات ناز میکنن چون میدونن خریدارشی... تولدت مبارک بنده ی خوب خدا... تولدت مبارک عشق من...
الهی به حق همین لحظه همه ی عاشقا اگه به خیر و صلاحشونه به هم برسن و دیگه دوری نکشن که کشیدیم و خوب میدونیم چیه...
الهی که خدا بهترین ادم ممکن برای شمارو سر راهتون قرار بده و خوشبخترین عالم بشید...
الهی اگه دلگیری و دلخوری دارید برطرف بشه و زندگیتون دوباره گرم و پر از عشق بشه...