اعمال و دعای روز بیستم ماه رمضان

قرآن کلام خدا و کتاب آسمانی مسلمانان است که به وسیله جبرئیل به حضرت محمد(ص)، وحی شد. مسلمانان محتوا و الفاظ قرآن را نازل‌شده از سوی خداوند می‌دانند؛ همچنین معتقدند قرآن، معجزه و نشانه پیامبری حضرت محمد(ص) و آخرین کتاب آسمانی است. این کتاب بر معجزه‌بودن خود تأکید کرده و دلیل اعجازش را آن دانسته است که کسی نمی‌تواند مانندی برای آن بیاورد.

قرآن، فرقان، الکتاب و مُصحَف از مشهورترین نام‌های قرآن است. قرآن 114 سوره و بیش از 6000 آیه دارد و به 30 جزء و 120 حزب تقسیم شده است. در قرآن، از موضوعاتی چون توحید، معاد، غزوات پیامبر اسلام(ص)، داستان‌های انبیاء، اعمال شرعی دین اسلام، فضایل و رذایل اخلاقی و مبارزه با شرک و نفاق، سخن به میان آمده است.

اهمیت و فضیلت تلاوت قرآن در آینۀ عقل و نقل

قرآن، عربى فصیح و روانى است که آهنگ آن در گوش ‏ها دل ‏انگیز، و تلاوت‏ آن بر زبان ‏ها آسان است. از نظر محتوا نیز، در عین عمیق و پرمایه بودن، درک آن سهل و ساده و آسان است.

اصولاً آن همه حقایق بزرگ و برجسته در قالب این الفاظ محدود با سهولت درک معانى، ریخته شده است، از این نظر خداوند آن چنان تسلطى به پیامبرش بر آیات قرآن، داده بود که به آسانى و در همه جا و براى حل هر مشکل، از آن استفاده مى‏کرد، و پیوسته بر مؤمنان تلاوت مى ‏نمود.

این مسأله نشان می دهد قرآن کریم اختصاص به قشر خاصى از مردم ندارد؛ همان‏گونه که عالمان بزرگ و فلاسفه و دانشمندان عظیم ‏الشأن از آن بهره مى‏گیرند، مردم عوام (که قادر بر تلاوت‏ قرآن هستند) نیز در حد توان و درک خود از آن استفاده مى ‏کنند. این ویژگى در کتاب هاى دیگر دیده نمى ‏شود.

در بیان اهمیت تلاوت قرآن همین بس که بدانیم مسلمانان هر چه دارند از قرآن است و بهترین راه براى تحصیل روحانیت قلب و صفاى دل و بودن به یاد خدا، تلاوت و تدبر در آیات قرآن است.

در این زمینه امام باقر علیه السلام روایت نموده که پیامبر خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم فرمود: «مَنْ قَرَأَ عَشْرَ آیَاتٍ فِی لَیْلَهٍ لَمْ یُکْتَبْ مِنَ اَلْغَافِلِینَ…؛ کسى که ده آیه از قرآن مجید را در شب بخواند نام او در زمره غافلین ثبت نخواهد شد».

پیامبر اکرم صلّى الله علیه وآله وسلّم در روایتی دیگر مى ‏فرمایند: «نَوّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلَاوَهِ الْقُرْآنِ؛ خانه ‏هاى خود را با خواندن قرآن نورانى کنید».

روایت مى‏ فرماید خانه هایتان تاریک نباشد و قرآن تلاوت کنید و گوش اهل خانه را تلاوت قرآن بنوازد تا کم کم معناى آن را بفهمند و اندیشه کنند و نباید قرآن فقط مخصوص جاى به خصوص باشد.

در روایتی دیگر پیامبر اکرم صلّى الله علیه وآله وسلّم می فرماید: «… ولِتالِى آیه مِنْ کِتابِ اللّه خَیرٌ مِنْ تَحْتِ العرش الى تُخوم السّفلى؛ براى تلاوت کننده آیه ‏اى از قرآن ارزش و ثوابى بهتر از آنچه زیر عرش تا زمین است موجود است»؛ یعنى ثواب آن بهتر است از آنچه بین عرش و طبقات پائین است.

آن حضرت در فرازی دیگر می فرماید: «… و یدفَعُ عن تالى القرآن بلوى الاخره؛ … و دفع مى ‏شود از تلاوت کننده قرآن بلاى آخرت و گرفتار شدن در آن».

در روایتى دیگر پیامبر صلّى الله علیه وآله وسلّم خطاب به سلمان مى فرماید: «اى سلمان! بر تو است خواندن قرآن، زیرا قرائت آن کفاره گناهان و پوششى براى آتش و امانى از عذاب است … مؤمن زمانى که قرآن مى خواند خداوند با نظر رحمت به او مى نگرد».

تلاوت قرآن در رمضان، دری از درهای بهشت

پیغمبر اکرم صلّى الله علیه وآله وسلّم در آستانه ماه مبارک رمضان طى خطبه ‏اى چنین فرمود: «فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ بِنِیَّاتٍ صَادِقَهٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَهٍ أَنْ یُوَفِّقَکُمْ لِصِیَامِهِ وَ تِلَاوَهِ کِتَابِهِ؛ با نیت هاى خالص و دل هاى پاک از خداوند بخواهید تا شما را در روزه‏ داشتن و تلاوت قرآن در این ماه توفیق دهد».

آن حضرت در فرازی دیگر از خطبه شعبانیه، که خطبه ‏اى بسیار پر محتوى است، در مورد درهاى بهشت جمله ‏اى دارد، مى‏فرماید: «إِنَّ أَبْوَابَ الْجِنَانِ فِی هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَهٌ؛[20]درهاى بهشت در این ماه باز است».

از این جمله استفاده مى شود که بهشت هم اکنون وجود دارد، و در ماه رمضان درهاى آن به سوى بندگان صالح خداوند باز است. از جمله قرآنى که تلاوت‏ مى کنیم درى از درهاى بهشت است.

ثواب تلاوت یک آیه از قرآن در ماه رمضان

وقتى خواب روزه دار که بى خبرى مطلق است عبادت باشد، بیدارى او که در حال تلاوت‏ قرآن باشد به طریق اولى عبادت بالاترى خواهد بود. چرا که تلاوت قرآن از افضل عبادات است و کمتر عبادتى به پایه آن مى رسد، زیرا این تلاوت الهام بخش اندیشه در قرآن، و اندیشه و تفکر، سرچشمه اعمال صالح است.

آری تلاوت‏ قرآن فضیلتى بزرگ است؛ به ویژه در ماه مبارک رمضان که به راستى فضیلت آن بیرون از حد و شمار است، و اجر و ثوابى بس عظیم دارد؛ تا آن جا که ثواب تلاوت‏ یک آیه از این معجزه الهى در این ماه، برابر با تلاوت‏ تمام قرآن در غیر ماه رمضان قرار داده شده است.

دعا و اعمال روز بیستم ماه مبارک رمضان

در ماه مبارک باید تمام اعضا و جوارح را از حرام دور نگه داشت و با اخلاص، توکل و توسل به اهل بیت (ع)، عمل به دستورها و احکام قرآن کریم و دوری از گناهان، انجام توبه نصوح و واقعی، عبادت، شب زنده داری و درک فضیلت شب قدر از این ماه استفاده کرد.

دعای روز بیستم ماه رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ واغْلِقْ عَنّی فیهِ أبوابَ النّیرانِ وَ وَفّقْنی فیهِ لِتِلاوَهِ القرآنِ یا مُنَزّلِ السّکینهِ فی قُلوبِ المؤمِنین.

خداوندا، در این روز درهای بهشت‌ها را به روی من بگشا و درهای آتش دوزخ را ببند، مرا توفیق تلاوت قرآن عطا فرما، ای نازل‌کننده آرامش در دل‌های مؤمنان

نماز روز بیستم ماه رمضان

برای شب بیستم ماه مبارک رمضان هشت رکعت نماز به هر سوره که میسر شود مورد سفارش قرار گرفته است.

دعاهای رمضان

پس از اقامه این نماز، قرائت دعاهای مخصوص شب بیستم ماه رمضان توصیه شده است، که از جمله این دعاها می‌توان به این موارد اشاره کرد:

دعای اول: اللّهُمَّ أَنْتَ رَبِّی لا إِلهَ لِی غَیْرُکَ اُوَحِّدُهُ، وَلا رَبَّ لِی سِواکَ أَعْبُدُهُ، أَنْتَ الْواحِدُ الاْءَحَدُ الصَّمَدُ، لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ، وَکَیْفَ یَکُونُ کُفْوٌ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ لِلْخالِقِ وَمِنَ الْمَرْزُوقِینَ لِلرّازِقِ، وَمَنْ لا یَسْتَطِیعُونَ لاِءَنْفُسِهِمْ نَفْعاً وَلا ضَرّاً وَلا یَمْلِکُونَ مَوْتاً وَ لا حَیاهً وَ لا نُشُوراً، هُوَ مالِکُ ذلِکَ کُلِّهِ بِعَطِیَّتِهِ وَتَحْرِیمِهِ، وَیَبْتَلِی بِهِ وَیُعافِی مِنْهُ، لا یُسْئَلُ عَمّا یَفْعَلُ وَهُمْ یُسْئَلُونَ.

إِلهِی وَسَیِّدِی ما أَغَبَّ شَهْرَ الصِّیامِ إِلی جانِبِ الْفَناءِ وَأَنْتَ الْباقِی، وَأَذِنَ بِالاْءنْقِضاءِ وَأَنْتَ الدّائِمُ، وَهُوَ الَّذِی عَظَّمْتَ حَقَّهُ فَعَظُمَ، وَکَرَّمْتَهُ فَکَرُمَ، وَإِنَّ لِی فِیهِ الزَّلاَّتِ کَثِیرَهً وَالْهَفَواتِ عَظِیمَهً، إِنْ قاصَصْتَنِی بِها کانَ شَهْرَ شَقاوَتِی، وَإِنْ سَمِحْتَ لِی بِها کانَ شَهْرَ سَعادَتِی، اللّهُمَّ وَکَما أَسْعَدْتَنِی بِالإِقْرارِ بِرُبُوبِیَّتِکَ مُبْدِئاً، فَأَسْعِدْنِی بِرَحْمَتِکَ وَرَأْفَتِکَ وَتَمْحِیصِکَ وَسَماحَتِکَ مُعِیداً، فَإِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، وَصَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَسَلَّمَ کَثِیراً.

دعای دوم: اللّهُمَّ کَلَّفْتَنِی مِنْ نَفْسِی ما أَنْتَ أَمْلَکُ بِهِ مِنِّی، وَقُدْرَتُکَ أَعْلی مِنْ قُدْرَتِی، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَعْطِنِی مِنْ نَفْسِی ما یُرْضِیکَ عَنِّی وَخُذْ لِنَفْسِکَ رِضاها مِنْ نَفْسِی.

إِلهِی لا طاقَهَ لِی بِالْجُهْدِ، وَلا صَبْرَ لِی عَلَی الْبَلاءِ، وَلا قُوَّهَ لِی عَلَی الْفَقْرِ، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَلا تَحْظُرْ عَلَیَّ رِزْقَکَ فِی هذا الشَّهْرِ الْمُبارَکِ، وَلا تُلْجِئْنِی إِلی خَلْقِکَ، بَلْ تَفَرَّدْ یا سَیِّدِی بِحاجَتِی، وَتَوَلَّ کِفایَتِی، وَانْظُرْ فِی أُمُورِی، فَإِنَّکَ إِنْ وَکَلْتَنِی إِلی خَلْقِکَ تَجَهَّمُونِی، وَإِنْ أَلْجَأْتَنِی إِلی أَهْلِی حَرَمُونِی وَمَقَّتُونِی، وَإِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِیلاً نَکِداً، وَمَنُّوا عَلَیَّ کَثِیراً، وَذَمُّوا طَوِیلاً، فَبِفَضْلِکَ یا سَیِّدِی فَأَغْنِنِی، وَبِعَطِیَّتِکَ فَانْعَشْنِی، وَبِسَعَتِکَ فَابْسُطْ یَدِی، وَبِما عِنْدَکَ فَاکْفِنِی، یا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ.

دعای سوم: اَسْتَغْفِرُ اللّه َ مِمّا مَضی مِنْ ذُنُوبی، وَما نَسیتُها وَهِیَ مُثْبَتَهٌ عَلَیَّ یُحْصیهَا الْکِرامُ الْکاتِبُونَ یَعْلَمُونَ ما اَفْعَلُ، وَاَسْتَغْفِرُ اللّه َ مِنْ مُوبِقاتِ الذُّنُوبِ، وَاَسْتَغْفِرُهُ مِنْ مُفْظِعاتِ الذُّنُوبِ، وَاَسْتَغْفِرُ اللّه َ مِمّا فَرَضَ عَلَیَّ فَتَوانَیْتُ، وَاَسْتَغْفِرُهُ مِنْ نِسْیانِ الشَّیْءِ الَّذی باعَدَنی مِنْ رَبّی وَاَسْتَغْفِرُهُ مِنَ الزَّلاّتِ والضَّلالات وَمِمّا کَسَبَتْ یَدایَ وَأُؤْمِنُ بِه، وَاَتَوَکَّلُ عَلَیْهِ کَثیرا، وَاَسْتَغْفِرُ اللّه (هفت بار گفته شود) فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَالِه، وَاعْفُ عَنّی، وَاغْفِرْ لی ما سَلَفَ مِنْ ذُنُوبی، وَاسْتَجِبْ یا سَیِّدی دُعائی، فَاِنَّکَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ.

دعای اللهم انی اسالک باسمک المخزون الطاهر المطهر

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله العشرین منه و یوم‌ها؛ فصل فیما یختص بالیوم العشرین من دعاء غیر متکرر، دعاء الیوم العشرین من شهر رمضان‏

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و چهارم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیستم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز بیستم رمضان:

 

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَخْزُونِ الطَّاهِرِ الْمُطَهَّرِ یَا مَنِ اسْتَجَابَ لِأَبْغَضِ خَلْقِهِ إِلَیْهِ إِذْ (قَالَ‏ أَنْظِرْنِی إِلی‏ یَوْمِ یُبْعَثُونَ)

خداوندا، به اسم اندوخته و پاک و پاکیزه‌ات از تو درخواست می‌کنم. ای خدایی که دعای مبغوض‌ترین آفریده‌هایت [ابلیس] را مستجاب نمودی، آن‌گاه که گفت: «تا روزی که مردم برانگیخته می‌شوند، به من مهلت ده.»،

 

فَإِنِّی لَا أَکُونُ أَسْوَءَ حَالًا مِنْهُ فِیمَا سَأَلْتُکَ فَاسْتَجِبْ لِی فِیمَا دَعْوَتُکَ [دَعْوَتَکَ ‏] وَ أَعْطِنِی یَا رَبِّ مَا سَأَلْتُکَ

زیرا حال من در آنچه از تو درخواست می‌کنم، بدتر از او نیست. پس دعایم را مستجاب کن و-ای پروردگار من-آنچه را که از تو می‌خواهم، به من عطا کن.

 

إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا سَیِّدِی أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِکَ

ای آقای من، از تو می‌خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و مرا از کسانی قرار دهی که برای دین خود از آنان یاری می‌جویی

 

وَ تُقَاتِلُ بِهِ عَدُوَّکَ فِی الصَّفِّ الَّذِی ذَکَرْتَ فِی کِتَابِکَ فَقُلْتَ‏ (کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ‏)

و به‌وسیله‌ی آنان با دشمنت پیکار می‌کنی، در همان صفی که در کتابت یاد کرده و فرموده‌ای: «گویی که آنان پایه و بنیاد سربین هستند.»

 

مَعَ أَحَبِّ خَلْقِکَ إِلَیْکَ فِی أَحَبِّ الْمَوَاطِنِ لَدَیْکَ

با محبوب‌ترین آفریده و در بهترین جای‌ها نزد خود.

 

اللَّهُمَّ وَ فِی صُدُورِ الْکَافِرِینَ فَعَظِّمْنِی وَ فِی أَعْیُنِ الْمُؤْمِنِینَ فَجَلِّلْنِی وَ فِی نَفْسِی وَ أَهْلِ بَیْتِی فَذَلِّلْنِی

خداوندا، و نیز مرا در دل کافران بزرگ و در چشم مؤمنان والا و در نزد خود و بستگانم خوار گردان

 

وَ حَبِّبْ إِلَیَّ مَنْ أَحْبَبْتَ وَ بَغِّضْ إِلَیَّ مَنْ أَبْغَضْتَ وَ وَفِّقْنِی لِأَحَبِّ الْأُمُورِ إِلَیْکَ وَ أَرْضَاهَا لَدَیْکَ

و هرکس را که دوست داری، محبوب من بگردان و هرکس را دشمن داری، دشمن من بگردان و به محبوب‌ترین و مورد پسندترین کارها در نزد خود، موفق گردان.

 

اللَّهُمَّ إِنِّی مِنْکَ إِلَیْکَ أَفِرُّ وَ لَیْسَ ذَلِکَ إِلَّا مِنْ خَوْفِی عَدْلَکَ وَ إِیَّاکَ أَسْأَلُ بِکَ

خداوندا، از تو به‌سوی تو می‌گریزم و این نیست جز به دلیل این که از دادگری تو بیم دارم و به حق تو از تو درخواست می‌کنم،

 

لِأَنَّهُ لَیْسَ أَحَدٌ إِلَّا دُونَکَ وَ لَا أَقْدِرُ أَنْ أَسْتَتِرَ مِنْکَ فِی لَیْلٍ وَ لَا نَهَارٍ وَ أَنَا عَارِفٌ بِرُبُوبِیَّتِکَ مُقِرٌّ بِوَحْدَانِیَّتِکَ أَحَطْتَ

زیرا همه پایین‌تر از تو هستند و نمی‌توانم خود را در شب یا روز پنهان کنم و پروردگاری تو را می‌شناسم و به یگانگی‌ات اعتراف می‌کنم.

 

یَا إِلَهِی خُبْراً بِأَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ أَهْلِ الْأَرْضِ لَا یَشْغَلُکَ شَیْ‏ءٌ عَنْ شَیْ‏ءٍ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ‏ إِنَّکَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیر

ای معبود من، بر آسمانیان و زمینیان احاطه کرده‌ای و از حال آنان آگاهی و هیچ‌چیز تو را از چیز دیگر به خود مشغول نمی‌کند و معبودی جز تو وجود ندارد، به راستی که تو بر هر چیز توانایی.

دعای سید بن باقی در روز بیستم ماه رمضان

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله العشرین منه و یوم‌ها؛ فصل فیما یختص بالیوم العشرین من دعاء غیر متکرر، دعاء آخر فی هذا الیوم بروایه السید ابن الباقی‏

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و چهارم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیستم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز بیستم رمضان به نقل از «سید ابن الباقی» -رحمه الله-:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا مَنْ أَحَقَّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ وَ قَطَعَ دَابِرَ الْکَافِرِینَ
خدایا، از تو درخواست می‌کنم ای خدایی که حقّ را با سخنان خود مستقر گردانیده و کافران را ریشه‌کن می‌کنی،

 

یَا مَنْ‏ (یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ ‏)
ای خدایی که میان انسان و دل او حایل می‌گردی [از خود او به او نزدیک‌تر هستی]،

 

یَا مَنْ‏ (یَقْبَلُ التَّوْبَهَ عَنْ عِبادِهِ وَ یَأْخُذُ الصَّدَقاتِ ‏)
ای خدایی که توبه‌ی بندگانت را می‌پذیری و صدقه‌ها را می‌گیری،

 

یَا مَنِ‏ (اشْتَری‏ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّهَ)
ای خدایی که جان و مال مؤمنان را در برابر بهشت خریداری می‌کنی،

 

یَا مَنْ مَنَ‏ (عَلَی النَّبِیِّ وَ الْمُهاجِرِینَ وَ الْأَنْصارِ) و َ الَّذِینَ اتَّبَعُوهُ بِإِحْسَانٍ
ای خدایی که بر پیامبر و مهاجران و انصار و کسانی که با نیکوکاری از آنان پیروی کردند، منّت نهادی،

 

یَا مَنْ‏ (جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ ‏)
ای خدایی که آفتاب را روشنگر و ماه را روشن قرار داد و منزل‌هایی برای آن مقرّر نمودی،

 

یَا مَنْ لَهُ الْعِزَّهُ جَمِیعاً وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ‏ یَا مَنْ یَحْکُمُ‏ بِالْحَقِ وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمِینَ‏
ای خدایی که همه‌ی سربلندی از آن تو است و شنوا و آگاه هستی، ای خدایی که به حقّ حکم می‌رانی و بهترین حکمران هستی،

 

یَا مَنْ‏ یَعْلَمُ ما یُسِرُّونَ وَ ما یُعْلِنُونَ‏ وَ هُوَ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ
ای خدایی که از آنچه مردم نهان و یا آشکار می‌دارند و از آنچه [رازهایی که] در سینه‌ها است آگاهی،

 

یَا مَنْ أَقَامَ ‏ (السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ وَ کانَ عَرْشُهُ عَلَی الْماءِ )[6] یَا قَرِیبُ یَا مُجِیبُ
ای خدایی که آسمان‌ها و زمین را در شش روز بر پا کردی درحالی‌که عرشت بر روی آب بود. ای نزدیک ای اجابت‌کننده،

 

یَا مَنْ‏ هُوَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ حَفِیظٌ یَا رَاحِمُ [رَحِیمُ‏] یَا وَدُودُ
ای خدایی که بر هر چیز توانا [نگاهداری]، ای مهربان ای بسیار مهرورز،

 

یَا مَنْ لَهُ‏ (غَیْبُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَیْهِ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ ‏)
ای خدایی که نهان آسمان‌ها و زمین از آن تو است و همه‌ی کارها به‌سوی تو باز می‌گردد،

 

یَا مَنْ لَا یَیْأَسُ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ رَوْحِهِ‏ (إِلَّا الْقَوْمُ الْکافِرُونَ)
ای خدایی که کسی جز گروه کافران از رحمت و مهر تو نومید نمی‌گردد.

 

أَسْأَلُکَ بِمَا نَاجَیْتُکَ بِهِ مِنْ مِدْحَتِکَ یَا مَنْ‏ لا یُخْلِفُ الْمِیعادَ یَا مَنْ لَا تَضُرُّهُ الذُّنُوبُ
از تو به مدح و ثنائی که با تو مناجات کردم خواهانم، ای کسی که خلف وعده نمی‌کنی، ای خدایی که گناهان به تو آسیب نمی‌رساند،

 

یَا مَنْ لَا تَنْقُصُهُ الْمَغْفِرَهُ أَعْطِنِی خَیْرَ مَا سَأَلْتُ وَ خَیْرَ مَا قُلْتُ وَ خَیْرَ مَا ظَهَرَ وَ خَیْرَ مَا بَطَنَ
ای کسی که آمرزش چیزی از تو نمی‌کاهد، بهترین درخواست‌هایی را که درخواست کردم و بهترین سخنانی را که بر زبان راندم و خیر آنچه آشکار یا ناپیدا است

 

وَ خَیْرَ مَا غَابَ وَ خَیْرَ مَا شَهِدَ وَ خَیْرَ مَا تَعْلَمُ وَ خَیْرَ مَا تَقْضِی فِی الْعِلْمِ وَ الْأَجَلِ وَ الْأَمَلِ
و خیر آنچه نهان و یا حاضر است و خیر آنچه از آن آگاهی و خیر آنچه در رابطه با دانش و سرآمد عمر و آرزوها به‌صورت حتمی مقرّر می‌داری

 

وَ خَیْرَ الْحَیَاهِ وَ خَیْرَ الْمَمَاتِ وَ خَیْرَ الْقَضَاءِ وَ خَیْرَ الْقَدَرِ وَ خَیْرَ الْمَسْأَلَهِ وَ خَیْرَ الْإِجَابَهِ
و خیر زندگانی و مرگ و خیر قضا و قدر و خیر درخواست و اجابت

 

وَ خَیْرَ الثَّوَابِ وَ خَیْرَ الْعَطَاءِ وَ خَیْرَ اللَّیْلِ وَ خَیْرَ النَّهَارِ وَ خَیْرَ الدُّنْیَا وَ خَیْرَ الْآخِرَهِ
و خیر پاداش و بخشش و خیر شب و روز و خیر دنیا و آخرت را به من ارزانی دار

 

وَ اجْعَلْ ذَلِکَ فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَهٍ فَإِنَّهُ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَیْتَ وَ لَا مُعْطِیَ لِمَا مَنَعْتَ
و همه را در آسانی و عافیت از جانب خود قرار ده، زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند از آنچه داده‌ای جلوگیری کند و یا آنچه را که بازداشته‌ای، عطا کند.

 

اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِی أَطْلُبُ بِمَا عِنْدِی رِضْوَانَکَ وَ النَّعِیمَ الْمُقِیمَ الَّذِی لَا یَزُولُ وَ احْشُرْنِی عَلَی وَلَایَهِ نَبِیِّکَ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّاهِرِینَ
خدایا، و نیز مرا چنان گردان که با آنچه نزد من است، خشنودی و نعمت پایدار بی‌زوال تو را بطلبم و بر ولایت پیامبرت و اهل بیت پاکیزه‌ی او محشور کن؛

 

یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏ إِنَّکَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی [سَیِّدِنَا] مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین‏
ای مهربان‌ترین مهربانان. به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود خداوند بر [سرورمان] حضرت محمّد و خاندان پاک او.

دعای روز بیستم ماه رمضان از مجموعه امام سجاد (ع)

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله العشرین منه و یوم‌ها؛ فصل فیما یختص بالیوم العشرین من دعاء غیر متکرر، دعاء آخر فی هذا الیوم من مجموعه مولانا زین العابدین ص‏

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و چهارم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیستم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز بیستم رمضان به نقل از مجموعه‌ی مولی امام زین العابدین-صلوات اللّه علیه-:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا خَالِقَ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ یَا ذَا الْقُدْرَهِ وَ السُّلْطَانِ وَ الْعَظَمَهِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْمَلَکُوتِ
خدایا، از تو درخواست می‌کنم ای آفریننده‌ی تاریکی‌ها و نور، ای صاحب قدرت و تسلّط و بزرگی و شکوه و بزرگمنشی و سلطنت برتر،

 

یَا مَنْ‏ (جَعَلَ اللَّیْلَ سَکَناً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْباناً )[1] (وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ ‏)[2] لَکَ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ
ای خدایی که شب را مایه‌ی آرامش و خورشید و ماه را برای حساب‌رسی و ستارگان را رام فرمان خود قرار دادی و آفرینش و فرمان از آن تو است و بلندپایه و متعالی هستی ای پروردگار جهانیان،

 

یَا اللَّهُ یَا عَظِیمُ یَا کَرِیمُ یَا کَبِیرُ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا فَرْدُ یَا وَتْرُ یَا صَمَدُ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
ای خدا ای شکوهمند ای بزرگوار ای بزرگ ای زنده‌ای پاینده‌ای یگانه ای بی‌همتا ای یکتا ای تک ای بی‌نیاز، بر محمّد و آل محمّد درود فرست

 

وَ اسْتَجِبْ فِیمَا دَعَوْتُکَ وَ أَعْطِنِی مَا سَأَلْتُکَ فَإِنَّکَ‏ (تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ ‏)[3]
و دعاهایم را که به درگاهت کردم، مستجاب و آنچه از تو خواستم عطا کن، زیرا تو هرچه بخواهی بدون حساب روزی می‌دهی.

 

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ إِنَّکَ ‏ (أَهْلُ التَّقْوی‏ وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَهِ )[4]
خدایا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و آنچه خود زیبنده‌ی آنی، انجام ده که تو اهل تقوا و آمرزش هستی

 

وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِکَ وَ تَقْتُلُ بِهِ عَدُوَّکَ فِی الصَّفِّ الَّذِی وَصَفْتَ أَهْلَهُ فِی کِتَابِکَ‏
و مرا از کسانی قرار ده که به‌وسیله‌ی او دینت را یاری می‌دهی و دشمنت را به نابودی می‌کشانی، و در صفی که اهل آن را در کتابت چنین ستوده‌ای:

 

(کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ ‏)[5] فِی أَحَبِّ خَلْقِکَ إِلَیْکَ فِی أَحَبِّ الْمَوَاطِنِ إِلَیْکَ
«گویی آنان بنیان سربین هستند.» و در میان محبوب‌ترین آفریدگان و در محبوب‌ترین مکان‌ها نزد تو

 

وَ ارْزُقْنِی سَفْکَ دِمَاءِ الْمُشْرِکِینَ وَ النَّاکِثِینَ وَ الْقَاسِطِینَ وَ الْمَارِقِینَ وَ الْفَاسِقِینَ [وَ النَّابِذِینَ ‏] وَ الْکَافِرِینَ وَ الْمُبَدِّلِینَ
و ریختن خون مشرکان و پیمان‌شکنان و ستمگران و خوارج و فاسقان [و رهاکنندگان] و کافران و تغییردهندگان [پیمان خود با خدا] را روزه‌ام کن

 

وَ ثَبِّتْ رَجَاءَکَ فِی قَلْبِی وَ ثَبِّتْ قَدَمَیَّ وَ أَفْرِغِ الصَّبْرَ عَلَیَّ وَ عَلَی ذَلِکَ فَقَوِّنِی
و امیدت را در دلم استوار بدار و گامم را ثابت کن و شکیبایی را بر دلم بریز و در این‌باره به من نیرومندی بخش

 

وَ فِی صُدُورِ الْکَافِرِینَ فَعَظِّمْنِی وَ لِلْمُؤْمِنِینَ فَذَلِّلْنِی وَ حَبِّبْ إِلَیَّ مَنْ أَحْبَبْتَ وَ بَغِّضْ إِلَیَّ مَنْ‏ أَبْغَضْتَ
و مرا در دل کافران بزرگ و نزد مؤمنان خوار، و دوستان خود را محبوب من بگردان و دشمنان خود را مبغوض من بکن

 

وَ وَفِّقْنِی لَأَحَبِّ الْأَمْرِ إِلَیْکَ وَ أَرْضَاهَا لَدَیْکَ وَ أَفْضَلِهَا عِنْدَکَ‏ إِنَّکَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ
و به محبوب‌ترین و موردپسندترین و برترین کارها نزد خود موفق بدار، به راستی که تو بر هر چیز توانایی.

 

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعْتِقْنِی مِنَ النَّارِ فَإِنِّی مِنْکَ إِلَیْکَ أَفِرُّ
خدایا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا از آتش جهنّم آزاد کن، زیرا من از تو به‌سوی تو می‌گریزم

 

فَلَسْتُ أَخَافُ بِغَیْرِ [غَیْرَ] عَدْلِکَ فَإِیَّاکَ أَسْأَلُ بِکَ لِأَنَّکَ [إِنَّهُ ‏] لَیْسَ أَحَدٌ إِلَّا دُونَکَ
و به جز عدل و داد تو از چیزی نمی‌هراسم، پس از تو به تو خواهانم، زیرا همه جز تو پایین‌تر از تواند

 

وَ أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِنِعْمَتِکَ وَ أَدُلُّ عَلَیْکَ بِإِحْسَانِکَ فَاغْفِرْ لِی مَا سَتَرْتَ مِنْ غَیْرِکَ مِنْ ذَنْبٍ
و به نعمت تو به درگاه تو نزدیکی و با نیکی تو بر تو راهنمایی می‌جویم، پس آنچه از گناه من که از غیر تو پوشیدم

 

وَ بَارَزْتُکَ بِخَطِیئَتِی مِنْ جَهْلِی لِلَّذِی خِفْتُ مِنْ خَلْقِکَ وَ رَجَوْتُ مِنْ عَفْوِکَ فَأَمِنْتُ تَعْجِیلَ نَقِمَتِکَ
و خطاهایی که به واسطه‌ی نادانی‌ام از آفریده‌های تو ترسیدم و به امید گذشت تو آشکارا به مبارزه با تو برخاستم و از شتاب در کیفرت احساس ایمنی کردم، بیامرز

 

فَأَوْجِبْ لِی مَا طَمِعْتُ فِیهِ مِنْ رَحْمَتِکَ إِذْ عَلِمْتَ ذَلِکَ مِنِّی أَنَّهُ کَذَلِکَ مَعَ عِلْمِی بِأَنَّکَ تَرَانِی فِی جَمِیعِ حَالاتِی
و آنچه از رحمتت درباره‌ی آن آزمندم بر من بایسته گردان، زیرا خود می‌دانی که چنین بوده است و باوجود آگاهی من از این‌که در همه‌ی حالات مرا می‌بینی

 

لَا أَقْدِرُ أَسْتَتِرُ مِنْکَ فِی لَیْلٍ وَ لَا نَهَارٍ فِی بَرٍّ وَ لَا بَحْرٍ وَ لَا بِخَرْقٍ مِنَ الْأَرْضِ وَ لَا سَمَاءٍ وَ لَا سَهْلٍ وَ لَا جَبَلٍ
و نمی‌توانم در شب و روز، خشکی و دریا، در شکاف زمین یا آسمان، و در بیابان یا کوهستان خود را از تو پنهان کنم

 

وَ لِأَنَّهُ لَا یُوَارِی مِنْکَ لَیْلٌ دَاجٍ وَ لَا سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لَا بَحْرٌ ذُو أَمْوَاجٍ وَ لَا أَرْضٌ ذَاتُ فِجَاجٍ وَ لَا جِبَالٌ ذَاتُ أَنْبَاجٍ
و شب تاریک و آسمان دارای برج‌ها و دریای موج‌خیز و زمین دارای راه‌ها و کوه‌های [بلند] که صداها را منعکس می‌کنند نیز نمی‌توانند مرا از تو پنهان بدارند

 

عَارِفٌ بِرُبُوبِیَّتِکَ مُقِرٌّ بِوَحْدَانِیَّتِکَ أَحَطْتَ خُبْراً بِأَهْلِ سَمَاوَاتِکَ وَ أَرْضِکَ لَا یَشْغَلُکَ شَیْ‏ءٌ عَنْ شَیْ‏ءٍ
و به پروردگاری تو شناسا هستم و به یگانگی‌ات اعتراف دارم. آگاهی تو آسمانیان و زمینیان را فراگرفته است و هیچ‌چیز نمی‌تواند تو را از چیز دیگر به خود مشغول کند،

 

لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَکَ لَا شَرِیکَ لَکَ وَ أَنْتَ عَلَی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّم‏
معبودی جز تو وجود ندارد، یگانه‌ای و شریکی برای تو وجود ندارد و بر هر چیز توانایی. درود و سلام خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان او.